Van rijst-etend babytje tot levende godin
Blijf op de hoogte en volg Anne
05 Oktober 2012 | Nepal, Kalanki
Namaste, lieve vrienden. Hoe gaat het in Nederland? Hebben jullie wel allemaal gegeten? haha ik moet weer over eten beginnen. Het is zo grappig dat ze zo veel interesse tonen aan eten. Gisteren avond kreeg ik smsjes van twee vrienden en allebei vroegen ze aan mij of ik al wel gegeten had. Nou goed, ik ga me proberen in te houden en niet te veel meer hierop in te gaan, aangezien ik al veel erover verteld heb...
Nou, ik heb nogal een drukke en verwarrende week achter de rug en veel dingen zijn er gebeurd. Het begin van de week was vooral heel erg leuk en ik heb veel nieuwe aspecten te weten gekregen over de cultuur hier. Vorige week vrijdag was ik na mijn werk uitgenodigd om naar een baby-feestje te gaan bij de broer van een buurman van mij. Dit was heel erg interessant, want (en nu komt het weer: eten) als het kind een half jaar oud wordt dan vieren ze hier dat het voor het eerst rijst mag eten. Dus het schattige meisje had leuke traditionele kleding aan en werd gezegend van de bezoekers en kreeg een lepel melkpudding in het mondje gestopt (als ik het allemaal goed heb gezien). Ernaast was voor alle gasten ook heel lekker eten wat trouwens zo heet was dat mijn hard heel hard ging kloppen en ik een beetje duizelig werd. Maar ik zag dat mijn Nepalese genoten het er ook moeilijk mee hadden.
De volgende dag ging ik naar Patan (een deel van Kathmandu) waar heel veel oude hindu Tempels staan en ik had het geluk dat precies op de dag een festival was op Durbar Square waar de Kurima (levende godin) zich ging vertonen. De Kurima is een klein meisje dat op basis van verschillende karakteristieken wordt gekozen en godin is totdat ze voor de eerste keer ongesteld wordt of door een ongeluk een grote hoeveelheid bloed verliest. Daarna wordt ze een gewoon mens en het wordt op zoek gegaan naar een nieuwe levende godin. Het hele Square was vol met voornamelijk Hindu's (dus heel leuk gekleurd, ik zal wel een Foto ervan posten) en ook wel wat toeristen. Dat meisje ging op een wit doek door de massa heen lopen tot aan een soort troon waarmee ze door de massa gingen rijden. In het begin had ik heel erg medelijden met dat meisje omdat het zo gek was op het plein en zo luidruchtig en mensen gingen rennen, maar toen las ik later dat ze een soort toets moet doorstaan voordat ze gekozen wordt. De Kumari zit met andere mogelijke godinnen in een kamer waar heel veel enge geluiden worden gemaakt en dat meisje wat rustig blijft, is de Kumari. Ze moet ook uit verschillende mogelijke kledingsstukken die kleding kiezen die haar voorgangster had gedragen.
Op zondag ging ik met Anu (meisje dat hier in de keuken werkt) naar Kirtipur, een dorpje op een heuveltje (wat ik berg zou noemen), en daar hebben we verschillende Hindu tempels en Buddhistische gumba's bekeken. Dus na zo een drukke dag in de mensenmassa was dit echt een leuke afwisseling. In de ene gumba waren de buddhistischen nonnen aan het mediteren wat ook heel erg rustgevend was om te zien.
De rest van de week was wel een beetje lastig. Ik heb namelijk sinds kort een Nepalees vriendje wat hier alleen totaal niet gebruikelijk en gepast is. Het is heel leuk met hem, alleen mag het hier echt niet. Nou ja, het kan wel, maar het leven wordt er niet makkelijker van als je je er niets van aantrekt. Dus ik prober nu wel voorzichtig te zijn hiermee, maar dat is nogal moeilijk soms.
Mijn onderzoek gaat trouwens wel wat beter vooraan. Ik heb nu vragen voorbereid met die ik verschillende Dalit organisaties ga interviewen om wat meer te weten te komen over de tegenwoordige situatie en ook wat de status van de implementatie van de "Caste-based Discrimination and Untouchability Act 2011" is. Ik ben wel een beetje zenuwachtig omdat ik nog nooit een inteview heb uitgevoerd, maar er is altijd een eerste keer.
Verder is mij vanochtend opgevallen dat ik kaas mis en ook wel gezamelijk ergens kletsen met jullie. Maar dat komt wel weer een keer.
Heel veel liefs uit Nepal en een dikke knuffel!!
Nou, ik heb nogal een drukke en verwarrende week achter de rug en veel dingen zijn er gebeurd. Het begin van de week was vooral heel erg leuk en ik heb veel nieuwe aspecten te weten gekregen over de cultuur hier. Vorige week vrijdag was ik na mijn werk uitgenodigd om naar een baby-feestje te gaan bij de broer van een buurman van mij. Dit was heel erg interessant, want (en nu komt het weer: eten) als het kind een half jaar oud wordt dan vieren ze hier dat het voor het eerst rijst mag eten. Dus het schattige meisje had leuke traditionele kleding aan en werd gezegend van de bezoekers en kreeg een lepel melkpudding in het mondje gestopt (als ik het allemaal goed heb gezien). Ernaast was voor alle gasten ook heel lekker eten wat trouwens zo heet was dat mijn hard heel hard ging kloppen en ik een beetje duizelig werd. Maar ik zag dat mijn Nepalese genoten het er ook moeilijk mee hadden.
De volgende dag ging ik naar Patan (een deel van Kathmandu) waar heel veel oude hindu Tempels staan en ik had het geluk dat precies op de dag een festival was op Durbar Square waar de Kurima (levende godin) zich ging vertonen. De Kurima is een klein meisje dat op basis van verschillende karakteristieken wordt gekozen en godin is totdat ze voor de eerste keer ongesteld wordt of door een ongeluk een grote hoeveelheid bloed verliest. Daarna wordt ze een gewoon mens en het wordt op zoek gegaan naar een nieuwe levende godin. Het hele Square was vol met voornamelijk Hindu's (dus heel leuk gekleurd, ik zal wel een Foto ervan posten) en ook wel wat toeristen. Dat meisje ging op een wit doek door de massa heen lopen tot aan een soort troon waarmee ze door de massa gingen rijden. In het begin had ik heel erg medelijden met dat meisje omdat het zo gek was op het plein en zo luidruchtig en mensen gingen rennen, maar toen las ik later dat ze een soort toets moet doorstaan voordat ze gekozen wordt. De Kumari zit met andere mogelijke godinnen in een kamer waar heel veel enge geluiden worden gemaakt en dat meisje wat rustig blijft, is de Kumari. Ze moet ook uit verschillende mogelijke kledingsstukken die kleding kiezen die haar voorgangster had gedragen.
Op zondag ging ik met Anu (meisje dat hier in de keuken werkt) naar Kirtipur, een dorpje op een heuveltje (wat ik berg zou noemen), en daar hebben we verschillende Hindu tempels en Buddhistische gumba's bekeken. Dus na zo een drukke dag in de mensenmassa was dit echt een leuke afwisseling. In de ene gumba waren de buddhistischen nonnen aan het mediteren wat ook heel erg rustgevend was om te zien.
De rest van de week was wel een beetje lastig. Ik heb namelijk sinds kort een Nepalees vriendje wat hier alleen totaal niet gebruikelijk en gepast is. Het is heel leuk met hem, alleen mag het hier echt niet. Nou ja, het kan wel, maar het leven wordt er niet makkelijker van als je je er niets van aantrekt. Dus ik prober nu wel voorzichtig te zijn hiermee, maar dat is nogal moeilijk soms.
Mijn onderzoek gaat trouwens wel wat beter vooraan. Ik heb nu vragen voorbereid met die ik verschillende Dalit organisaties ga interviewen om wat meer te weten te komen over de tegenwoordige situatie en ook wat de status van de implementatie van de "Caste-based Discrimination and Untouchability Act 2011" is. Ik ben wel een beetje zenuwachtig omdat ik nog nooit een inteview heb uitgevoerd, maar er is altijd een eerste keer.
Verder is mij vanochtend opgevallen dat ik kaas mis en ook wel gezamelijk ergens kletsen met jullie. Maar dat komt wel weer een keer.
Heel veel liefs uit Nepal en een dikke knuffel!!
-
05 Oktober 2012 - 13:00
Katha:
Hey anne! fijn om te horen dat het goed met je gaat en leuk jouw foto's te zien! en Om is dus nu je vriendje hè? :P het schijnt als hebben jullie het dilemma omtrent jullie relatie een beetje opgelost. Hoe werkt zoiets dan normaal in Nepal? Gaan ze niet daten? Zoeken de ouders een geschikte partner? En gaan ze dan instant trouwen en samenwonen? Zo'n interview afnemen is vast niet zo moeilijk, als je niet te intieme vragen stelt ;) (ik moet dan gelijk aan Grytsje denken toen jij hoorde dat ze niet meer samen was met haar vriendje maar ze wel nog samen woonden en jij vroeg of ze dan wel nog neuken? :D) nou, daarvan heb je zeker geleerd! Geniet nog van de mooie natuur en het lekkere weer. Ik ben al sinds dagen niet meer het huis uit gekomen..je kent mijn principes als het alleen maar regent! Het enige wat me nu nog zou kunnen opvrolijken is zelfgemaakte glühwein met jou delen :) maar dat kan ook in januari nog, dus geniet maar je tijd in Nepal. Ik wacht hier wel op jou. Dikke knuffel, Katha -
05 Oktober 2012 - 13:44
Bob:
Klinkt allemaal spannend Anne:) Hier in huis gaat het ook goed.
Succes en vooral veel plezier.
X
Bob -
05 Oktober 2012 - 17:50
Roos:
anne, wat een sexy jongen!! althans, zijn zijkant ;) -
06 Oktober 2012 - 08:31
Jenny:
Ziet er lekker uit maar pas je wel héél goed op?!!!
Schitterend dat je dit mooie ritueel mee hebt mogen maken.
Van al die kleuren moet je wel vrolijk worden haha.
Heel veel succes en vraag maar raak hoor!
Liefs en een dikke kus van Jenny -
10 Oktober 2012 - 00:14
Kamila:
Anne!
Heerlijk om je berichtjes te lezen. Maar wat is dit, ik had je nog zo gewaarschuwd voor een buitenlands vriendje! Ach, nu het dan toch al zo ver is, geniet er vooral HEEL hard van, net als van het eten ;)
Besos desde Mexico! -
13 Oktober 2012 - 17:32
Melody:
Anne! Gefeliciteerd met je verjaardag! :D Laat even weten hoe je het gevierd hebt, ben heel erg benieuwd. En wat een cute vriendje heb je gevonden, ziet er helemaal uit als jouw type. ;) Hoop dat jullie erg veel plezier gaan hebben, ondanks de moeilijke cultuur eromheen. Knuf! -
13 Oktober 2012 - 20:51
Nicoline:
Hee annie! Heb je al genoeg rijst gezien; of nog niet ;-) kus -
16 Oktober 2012 - 23:21
Nico:
Annetje!! There are 12 days already!! And no news from u!! wasssuuuuup??
And Happy birtday liefi :* <3
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
