Broers en zussen :), een verhaaltje van mij!!!
Blijf op de hoogte en volg Anne
17 Oktober 2012 | Nepal, Kalanki
Nou, waar moet ik beginnen.. ik waarschuw alvast, dit kan best een chaotisch verhaal worden. Hoewel ik hier nu al best een tijdje zit, gebeurdt er steeds van alles en nog wat en win ik steeds weer nieuwe indrukken van de nogal (voor mij) gekke Nepalese cultuur. Onlangs heb ik al verteld dat ik veel tijd met Om doorbreng, dus twee weken geleden waren we in het mooie Nagarkot waar men eigenlijk (als het mooi weer is) de Himalaya-bergen zou kunnen zien… we hadden alleen geen geluk. Het was niettemin heel erg leuk, aangezien ik echt eraan toe was om even in de natuur te zijn… een schone omgeving. Kathmandu is helaas verschrikkelijk vies en er is enoorm veel stof (veel mensen lopen met een mask rond…). Ik zie regelmatig mensen gewoon hun afval op straat gooien wat overigens ook niet heel erg gek is, aangezien het vinden van een afvalbak een uitdaging op zichzelf is. Door Kathmandu stromen ook verschillende revieren die eigenlijk een vreugde voor het oog zouden kunnen zijn, aangezien er adelaren vliegen, aapjes spelen, koeien door het water slenteren (ik denk dat de koeien het beste leven in Nepal leiden aangezien ze hier goden zijn.. ik hoorde dat je zelf gevangenisstraf kunt krijgen als je een koe doodt) … heelas is er overal in het water afval… Daarom vond ik het heel leuk om even een beetje te wandelen in groene heuvels, buiten het Kathmandu valley en de zuivere lucht in te ademen.
Terug in Kathmandu was ik doordeweeks erg druk bezig met het interviewen van represenatives van Dalit organisaties. Om daar te komen, moest ik het openbaar vervoer pakken wat een spannend avontuur is, maar heel leuk om mee te maken… inmiddels ken ik de straten van Kathmandu net als mijn broekzak… Haha dat ook weer niet, maar bijna. Er zijn een paar dingen die ik daardoor heb geleerd. Ten eerste, een micro-bus is nooit te vol. Als ik denk, nou hier past echt niets en niemand meer in, wordt ik radicaal uit mijn droom geholpen. Nepalesen noemen elkaar ook de hele tijd grote of kleine broer en grote of klein zus.. auntie en uncle.. waardoor je het gevoel krijgt dat de Nepalesen een grote familie zijn (het bestaande caste-system bewijst dat dit niet helemaal de realiteit is). Deze omgang vind ik heel leuk om mee te maken en ik ben er ook maar mee begonnen. Zefs in het engels noemen ze mij “hee sister…”. Heel leuk. Er zijn ook geen straatnamen, dus elke keer ben ik afhankelijk van de Nepalesen om mij tot mijn destinatie te helpen en ik werd tot nu toe nooit teleurgesteld… De meesten helpen graag en lopen zelfs met je mee totdat je je doel hebt bereikt. Het houden van interviews was heel interessant en ik begin steeds meer te begrijpen hoe het hier werkt en heb veel informatie over Dalits kunnen verzamelen. Helaas zijn er nog steeds veel nare dingen die gebeuren en de implementatie van de “Untouchability Act” is heel zwak… Dit is frustrerent, ook omdat Dalit discriminatie zo een complex probleem is en ik niet zou weten waar te beginnen. Ik heb wel met veel jonge mensen gepraat buiten mijn werk en aan hen gevraagd hoe zij het caste-systeem beschouwen en bijna iedereen zegt dat alle mensen gelijk zijn… dus over een paar jaar met de nieuwe generatie komt er waarschijnlijk wel verandering.
Nu wil ik wel even vertellen over mijn verjaardag die heel leuk was trouwens. Ik zag me al ergens alleen bij een tempel hangen (wat ik ook niet erg had gevonden) en dat was ook mijn oorspronkelijk plan, maar twee vriendinnen van mij hebben s’ochtends mijn apartment gestoormd en mij gedwonen om boodschappen te doen en een feestje te houden. Ik had zelfs een grote choco-taart… Een er kwamen wat mensen die mij toevallig die dag gesmst hadden, dus ik heb ze maar uitgenodigd. Een kado was bijzonder mmhh .. ik heb er niet echt een woord voor.. interessant en schokkend… Het was een bruid en bruidegom in een kogel met sneeuw-vlokketjes. Nu ben ik dus getrouwd.. haha grapje, ik wist niet hoe ik moest reageren en kon alleen maar lachen, maar die jongen heeft het goed opgepakt en is nog lang gebleven, zelfs toen Om later ook nog kwam. De meisjes hebben heel lekker voor ons allen gekookt en mijn huis versierd en later hadden we een choko-taart gevecht. Wat ook raar was, mensen gingen eerst mij en dan elkaar taart voeren, blijkbaar is dat gebruikelijk in Nepal.. Toen ik de kaarsen ging uitblazen, hebben ze luchtballonnetjes met lametta boven mijn hoofd laten ontploffen… het was echt een hele grappige verjaardag… dan werd er ook op hindu-songs gedanst. Een super leuke, Nepalese verjaardag dus.
Nu moet ik nog een paar dagen werken en dan is er grote vakantie voor iets langer dan een week. Het grootste hindu festival (Dashain) is begonnen waardoor iedereen naar zijn familie gaat. Ik ga zaterdag met Om naar Pokhara naar zijn familie, helaas hebben we vanochtend gehoord dat een oude buurman van zijn familie is overleden waardoor het feestje niet doorgaat… vanwege rouw. Dus dat is wel jammer, maar Ke garne.. what to do?.. We gaan ook een paar dagen trekken in de bergen, hij is namelijk trekking-guide, dus daar heb ik heel veel zin in. Pokhara is zo mooi. Als ik weer terug ben, schrijf ik weer een berichtje over mijn belevenissen in Pokhara.
Puh, dat is wel een lang berichtje. Ik hoop dat jullie het interessant vonden en nog meer hoop ik dat jullie gelukkig zijn, ook al is het zo koud in Nederland… Hier wordt het ook steeds kouder trouwens en ik moet iets bedenken met die koude douche van mij… Het is onmogelijk om daar nu onder te staan. Argg…
Macht’s gut und ein dicker Kuss aus Nepal!
-
17 Oktober 2012 - 07:41
Jenny:
Lieve Anne.
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag.
Een bijzondere dag als ik het zo lees.
Mooi verslag en mooie foto's.
Geniet maar lekker van je weekje vrij.
Dikke kus van Jenny -
17 Oktober 2012 - 09:23
Rozemarijn:
wat leuk allemaal Anne! supr bijzonder verjaardagsfeest! Maree, Sas, Jasper en ik hebben op je gedronken! had je onze sms? of kwam die niet aan?
en wat gaaf die interviews! wat tof om zo de cultuur goed te leren kennen zeg!
En hoe geniaal dat Om je overal mee heen neemt!
heel leuk om te lezen allemaal!
goed bezig met je leventje daar, lieve Anne! -
17 Oktober 2012 - 12:28
Bob:
Hey Anne,
Gefeliciteerd met je verjaardag. Beter laat dan nooit;)
Leuke foto's ook. Die dragonfly is te mooi!
Tot het volgende bericht.
Veel plezier.
X
Bob -
25 Oktober 2012 - 11:50
Melody:
Goed te lezen dat je het nog altijd zo naar je zin hebt daar. :D En gewoon met het OV door Nepal...wat ben je toch een belachelijk stoer wijf! Miss you!! xxx -
19 November 2012 - 15:26
Nicoline:
Vind ik leuk!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley